Beauology 101: Character Driven

Dit bericht is ingediend onder:

HOOPPAGINA HOOGTEKENINGEN,
Interviews en kolommen

Geschreven door Beau Smith. Klachten zijn verboden.

Door Beau Smith

Ik wil zo dicht bij het kennen van hen zijn als ik opgroeide van de lagere school via de universiteit … Nee … Ik heb het niet over een “oude ding krijgen”, ik heb het over het laten schrijven van fictieve personages zodat ik echt het gevoel heb dat ik Weet wie ze zijn en waar ze over zijn. Ik wil dat iemand doet voor de Marvel en DC Comics -personages wat de filmschrijvers van de gerelateerde superheldenfoto’s voor dezelfde personages hebben gedaan.

In de jaren zestig zijn Stan Lee en zijn collega -makers bij Marvel Comics afkomstig van superheld -karakterisering voor de moderne wereld. Ze maakten het zodat je deze personages, hun fouten, hun eigenaardigheden, hun goede punten en waar ze voor stonden. Je wist zelfs wat ze leuk vonden op hun pizza en naar welke bands ze luisterden. (Destijds waren het allemaal Beatles -fans.)

Ik ben Batman! En ik ben grouchy…. Vertelt iemand het je niet?

Ik denk dat het tijd is voor Marvel en DC Comics om dit weer te doen. De achtergrond en continuïteit van de personages wordt naar mijn mening genomen voor goedgekeurd door de redactionele staf, de schrijvers en de marketingafdelingen (niet alle, maar ongetwijfeld een groot deel). Ik geloof dat ze aannemen dat elke lezer oud en nieuw de geschiedenis en de huidige persoonlijkheid van de personages kent. Dat kun je niet aannemen. Enorme fout in zowel het vertellen van verhalen als marketing ook. Ze weten om twee redenen niet; Die geschiedenis wordt niet opnieuw verteld en er is heel weinig persoonlijkheid in de personages. Je krijgt gewoon steeds hetzelfde, Batman is een grouch en Superman is goed.

Begrijp me alsjeblieft niet verkeerd, ik zeg niet dat elk personage persoonlijkheid mist, ik zeg een goed percentage.

Er is teveel van wat we noemen bij het schrijven van ‘druk werk’ gaande in een verhaal om de lezers de belangrijkste en ondersteunende personages echt te laten leren kennen. Om dit te doen hoeft geen cementblokken van dialoog en tekst te zijn. Een goede schrijver met een goede kunstenaar kan dit doorgeven met cruciale woorden, dialoog, expressie en actie. Bekende auteur Elmore Leonard was hier een meester van.

We zijn groene lantaarns! En we kennen ook niet eens al onze namen.

Kijk naar een groene lantaarn of groen lantaarn gerelateerd boek. Dus veel personages met zo weinig tijd toegewezen aan wie ze zijn en waar ze over gaan. Ze eindigen als een reeks Cookie Cutter -personages die gewoon een paneel vullen dat ray -stralen ontwijkt en in de ruimte wervelen die niet veel van alles rijdt. De redacteuren van boeken willen je bijna een fout maken omdat je geen 70 plus jaren publicatiegeschiedenis kent en ze bijhoudt in deze opgetuigde aardappelzakrace.

Ik vraag niet om een ​​heleboel sprekende hoofdenkwesties, ik vraag om actieverhalen waar enige tijd is opgezet om de lezers echt te laten weten wie de personages zijn en waarom ze doen wat ze doen en de dingen zeggen ze zeggen. Er moet een waarde in hun woorden worden gestoken. De dialoog moet in karakter beschrijven, wie ze zijn en waar ze op dingen staan, van het verslaan van een misleide intergalactische tiran tot wat ze het leukst vinden op hun taco’s. De schrijvers worden te dun verspreid in dus veel boeken om te doen waar ze echt goed in zijn, waardoor de personages interessant, sympathiek en herkenbaar zijn voor de lezers.

Ik ben verdomd! Dus stop met het kopiëren van me….

Wanneer sommige schrijvers zich op een paar boeken concentreren, zijn ze op hun best in het geven van superhelden de eigenschappen die ik hierboven heb gewezen. Deze gevallen van focus kunnen niets minder zijn dan het schrijven van grootheid. Ze zijn in staat om personages een voorsprong te hebben, echt te klinken en elk woord te laten resoneren met de lezer. Voorbij zijn de dagen van een schurk die zegt: “Ik ben je ondergang … de wereld is van mij!”, Of moet zijn, tenzij het dokter is die gewoon verdomd is. Humor moet er zijn. We hebben humor in elke dag dat we op deze aarde lopen, of op de bank liggen die genieten van tv. Goede schrijvers, neem me niet kwalijk, geweldige schrijvers kunnen je handpalmen laten zweten en twee panelen doen je later laten glimlachen en grinniken.

Let op wanneer een schrijver aan vier tot vijf boeken werkt. Je zult dan merken dat ze te dun worden verspreid. De dialoog is het eerste wat moet lijden, en wanneer de dialoog lijdt, lijdt het personage, en in het domino-effect, dan lijden de lezers de prijs ($ 4- $ 5,00 per pop) en dan besluiten ze dat ze hun geld aan veel kunnen uitgeven aan veel van andere popcultuurgerelateerde items en ze zijn weg uit stripboeken. In deze wereld zijn er veel meer dan drie kanalen op tv en natuurlijk is er internet. Dit is niet 1966.

Zware redactionele micro-management zorgt ook voor interessante personages. De marketingafdeling maakt van de creatieve keuken een drukke plek om te koken. Dat zorgt ook voor een slechte partij koekjes om te serveren.

Evenementen, massale cross -overs en nooit eindigende verhaalbogen moeten worden heroverwogen, en ik ben daar aardig. Reboots moeten grotendeels worden opgestart. Het woord opnieuw opstarten in strip betekent,”Dat werkte niet, laten we wat meer tegen de muur gooien en kijken of dat blijft hangen.”

Ik ben B’wana Beast! En sommige mensen denken dat ik echt Beau Smith ben.

Laat het bekend zijn dat er ook schrijvers zijn die op slechts één boek werken en je nog steeds sneller in slaap kunnen brengen dan Ambien op een kust naar kustvlucht. Mijn suggestie zou zijn om niet alleen de tijd te nemen om wat diepere karakterisering toe te voegen in deze evenementgedreven verhalen, maar om een ​​gebeurtenis of beperkte serie, één opname, aan elk van de personages (s) te wijden, zodat we ze kunnen leren kennen. Voor sommigen zal het de eerste keer zijn, voor anderen is het een herbevordering van het vuur dat ze ooit hadden. Houd er rekening mee dat ik het niet heb over nog een verhaal over ‘oorsprong’, ik heb het over een verhaalboog waar we echt te weten komen en mogelijk ontdekken waarom we Wonder Woman, Captain America, Spider-Man of B’wana echt leuk vinden Beest. Als schrijver, marketingdirecteur en voormalig creatief directeur, weet ik dat dit kan worden gedaan en iedereen die verbonden is, zou de vruchten plukken. Stan Lee legde de blauwdruk tientallen jaren geleden uit. We moeten die plannen afstoffen en ze de basis maken voor een sterkere en veel interessantere, thuis voor de superhelden die we leuk vinden. Dezelfde les gaat uit naar degenen die hun eigen nieuwe lijnen van personages, nieuwe of oude beginnen.

Een andere suggestie die een lange weg gaat met het vaststellen van precies wie een personage is, zou zijn om wat ze zeggen interessant te maken. In het leven hebben we allemaal verschillende persoonlijkheden en dat is te zien. Waarom kunnen superhelden niet dezelfde eigenschap hebben? Ik denk dat het een must is.

Ik wil mijn oude vrienden leren kennen en een aantal nieuwe maken, nietwaar?

Uw amigo,

Beau Smith

The Flying Fist Ranch

@Beausmithranch op zowel Instagram als Twitter